Sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog werd het contrast
tussen de NAVO en het Warschaupact, de bepalende factor voor de
Buiten- en veiligheidsbeleid van de Westerse gemeenschap.
De belangrijkste focus lag dus voor decennia, de
potentiële agressor aan de andere kant van het IJzeren Gordijn
tegen een collectieve defensie systeem en door
een strategie van afschrikking te verzekeren, de vrede in Europa.
Sinds het einde van het Warschau Pact bedreiging, maar niet de
Risico van internationale oorlog, de mondiale expressie
Vrede. In plaats daarvan was nu vooral de binnenlandse – bürgerkriegsähnliche
– Conflicten, ze waren er natuurlijk ook voor substantiële
Aantal, de aangrenzende door destabilisatie van de veiligheid
Staten in gevaar. Een aantal van deze nationale
Conflicten, vooral in de Balkan, Daarom was het noodzakelijk,
om strategieën te ontwikkelen, een dergelijke burgeroorlog
Voor het omgaan met situaties. Meer